W jedną stronę 15 km.

Wycieczkę rozpoczynamy od dworca kolejowego w Mysłakowicach i kierujemy się w stronę Kostrzycy. Przed dużym mostem w Kostrzycy sygnalizujemy lewą ręką, że skręcamy w lewo, pamiętamy że przepuszczamy tych którzy jadą od Kowar. Jedziemy przez Bukowiec podziwiając zabytki z dawnej przeszłości aż do kolejnego rozwidlenia obok Starej Karczmy. Tu możemy zrobić pierwszy odpoczynek. Na rozwidleniu dróg nie zmieniamy kierunku i powoli wspinamy się w górę w stronę wzgórza a następnie zjeżdżamy w dół do Krogulca.

Przez wieś jedziemy ostrożnie zwracając uwagę na biegające psy i koty. Za wsią na małym rozwidleniu jedziemy w prawo w stronę stawów i Gór Sokolich. Zbliżamy się do kolejnego rozwidlenia na którym skręcamy ostro w prawo do wsi Karpniki. Przez wieś prowadzi kręta asfaltowa droga obok szkoły, kościoła aż do dużego rozwidlenia obok zajazdu Karioka. Tu ponownie odpoczywamy przed dalszą czekającą nas wspinaczką. W zajeździe możemy się posilić i odpocząć.
Na rozdrożu skręcamy w lewo w górę w stronę Janowic Wielkich. W zależności od zasobu posiadanej energii dalszą drogę odbywamy pieszo lub na rowerze, cały czas wspinając się za żółtym szlakiem a później bez szlaku na Przełęcz Karpnicką (470 m). Na przełęczy jest parking, na którym zatrzymujemy się, by znowu odpocząć. Teraz skręcamy w prawo w las za szlakiem zielonym i niebieskim. Przez las prowadzi dość szeroka, łagodnie wznosząca się droga, która dochodzi do rozdroża pod Jańską Górą (550 m). Ostatni odcinek tego podejścia biegnie utwardzoną drogą, z której na prawo ograniczone widoki na Karkonosze, zaś wstecz na Góry Sokole. Tuż przed rozdrożem, na wprost, pojawia się ładna samotna skałka Rygiel, należąca do grupy zwanej Fajka.
Fajka to interesująca skała granitowa leżąca na północny wschód na rozdrożu pod Jańską Górą, na wysokości około 600 m. Za przyczyną mocno przewieszonego bloku na szczycie skały, używana jest też inna nazwa Wiszący Kamień. Wysokość Fajki wynosi 20 m. Na zachód od fajki – lepiej wyeksponowana na odkrytym terenie, bardzo fotogeniczna skałka Rylec.
Na Rozdrożu utwardzona droga wraz ze szlakiem zielonym skręca w lewo, zaś my za znakami niebieskimi zjeżdżamy w prawo, na szeroką śródleśną ścieżkę. Marsz lub jazdę kontynuujemy łagodnie wznoszącą się drogą przez las. W prześwitach leśnych ograniczone widoki na Karkonosze.
Po 20 minutach od Rozdroża odchodzi w prawo szlak żółty, który prowadzi w pobliże Strużnickich Skał. My idziemy lub jedziemy dalej prosto za znakami niebieskimi. Podejście staje się coraz bardziej strome, a szeroka uprzednio droga zwęża się i skręcając szerokim łukiem w lewo zmienia kierunek na północny. Po 25 minutach marszu od połączenia szlaków, wąska podchodząca przez las ścieżka doprowadza nas do rozwidlenia tras. Szlak żółty odchodzi w lewo wiodąc na szczyt Starościńskich Skał, do których dojdziemy po 5 min.
Starościńskie Skały to malownicze gniazdo skalne znajdujące się na wschodnim stoku Lwiej Góry (720 m); jest ono kulminacją położoną w połowie długości Grzbietu Janowickiego, który odłącza się od głównego grzbietu Rudaw na wysokości Wołka. Erozja wypreparowała w gruncie fantastyczne kształty - skalne miasteczko. Liczne kociołki wietrzeniowe, uważane dawniej przez ludność za misy ofiarne oraz skalne okna nie tylko dodają uroku Starościńskim Skałom, ale pozwalają na prześledzenie procesów geologicznych.
Starościńskie Skały to chyba najpiękniejsza grupa skał w całych Rudawach Janowickich, choć niestety dużo słabiej spopularyzowana niż Góry Sokole. Pomiędzy skałami znajdują się liczne wąskie przejścia, tunele, okna i szczeliny, tworzące mały labirynt. Skałki mają bardzo różnorodne, fantazyjne kształty, powstałe w wyniku wietrzenia.
Dawniej Starościńskie Skały, zwane wówczas Marianenfels, były bardzo popularne. Na jednej z nich postawiono dużą figurę żeliwnego lwa, a na pozostałych umieszczono różne tablice pamiątkowe i nazwę skał, ułożoną z miedzianych liter. Na szczyt góry prowadziły liczne szlaki turystyczne ze Strużnicy i z Karpnik.
Z najwyższej skalki, na której szczyt doprowadza szlak, roztacza się widok na Dolinę Janówki oraz Góry Sokole. Aż po tę grupę skalną sięgał program sentymentalnego kształtowania krajobrazu podczas zakładania parku w Karpnikach. Prowadziły tu ścieżki spacerowe, a skały wówczas zwane Skalami Marianny ozdobione były żeliwnymi posągami lwów, które określano jako Lwy Falkensteinów. Stąd zapewne nazwa Lwia Góra.
Po wojnie figura lwa została zrzucona, a później zaginęła. Do dzisiaj można jednak dostrzec ślady po dawnych tablicach pamiątkowych oraz resztki liter z przedwojenną nazwą skał. Można tu wykonać piękne zdjęcia pojedynczych skał jak również panoramę okolicy.
W drodze powrotnej dochodzimy do rozwidlenia szlaków. Kierując się dalej drogą za szlakiem niebieskim dojdziemy do drogi asfaltowej, na której skręcimy w lewo w górę. Droga ta doprowadzi nas do szlaku zielonego do Rozdroża pod Jańską Górą a następnie na Przełęcz Karpnicką. Jeżeli mamy dobre hamulce, to zjeżdżamy z góry. Po odpoczynku na parkingu wybieramy jeden z wariantów drogi powrotnej np. tą samą drogą lub:
1. Z przełęczy zjeżdżamy w prawo w dół. Na samym dole jest rozdroże dróg asfaltowych, my skręcamy w lewo. Następnie przez most na rzece Bóbr jedziemy przez wioski: Trzcińsko, Bobrów, Wojanów, Łomnicę do Myslakowic.
2. Z przełęczy zjeżdżamy w lewo w dół do Karpnik a na rozwidleniu skręcamy w lewo i jedziemy przez Strużnicę, Gruszków, Wojków, Kowary, Kostrzycę do Mysłakowic.